Sepucuk surat ~

Malam nie manje nak tulis surat . Mungkin lebih kepada luahan hati manje .Yang mane tanak tawu, manje tak kesa .Hanya untuk tenangkan hati manje jea .

Salam..Firstly sorry sebab tulis dekat sini..Ini hanya luahan hati yg selama nie saya pendam..Mungkin tak sepatutnye saya luahkan..Tapi saya dah tak mampu pendam..Inilah diri saya..Sekarang kita bukan yg dulu..Gaduh perkara biasa kan untuk kita..Sekarang saya dah biasa hidup sendiri..Saya dah belajar berhenti berharap..Memg payah untuk lakukan, tapi semakin lame saya makin biase..Dulu saya selalu trtunggu message..Tunggu fon nie berbunyi..Tapi bukan sekarang..Sebab saya tak nak hati saya terluka bila fon saya tak berbunyi..Saya tak kesah, saya pendam jea semua nie..Sebab benda kecik..Mestilah die sebuk ataupun penat..So saya cuba tabahkan hati..Saya penah berterus terang yg saya rasa die makin berbrubah..Tapi last nye kita gaduh lagi..Die berubah kerana perangai saya..Saya memg tak dpt kawal perasaan saya..Saya sgt kecewa dan akhirnya perangai saya berubah..Dan saya rasa sangat kecewa bilar dipersalahkan..Saya tahu saya salah dan saya mintak maaf..Kalau kita message pun dah tak mcm dulu..Mungkin perasaan saya jea..Kdg2 saya stress dgn kerja sekolah saya..P saya dah biasa untuk hadapi sendri..Tanpa ada kata2 semangat dari die..Saya makin belajar berdikari..Hidup sendiri tanpa harapkan orang laen..Malam nie kita gaduh lagi..Tapi yang laen nye malam nie, saya tak mengalirkan air mata lagi..Saya mintak maaf..Saya tak nangis bukan sebab saya tak sayang die..Tapi saya dah biase dgn keadaan nie..Segala luka nie saya dah biasa..Sebab tu saya kuatkan hati untuk tidak nangis lagi..Saya harus kuat dan tabah sendiri..Saya tak boleh lemah..Saya nak jadikan airmata saya nie amat berharga seperti yg saya pena cakap dulu..Sekarang saya dah boleh berdikari..Walaupun kdg2 saya masih mengharap..*Good morning.....*Good night, sweet dream....*Belajar lah betulbetul kayy.....*Jgn lah macam nie, sabar kayy awak....*Jgn lah sedih mcm nie :) ....Semua message nie akan jadi kenangan..Saya masih berharap supaya kita still macam dulu..Tapi saya tak yakin macam dulu..Saya tulis nie bukan kerana saya marah atau sedih..Tapi saya kecewa..Klo malam nie pengakhirannya pun, saya dah kuatkan hati..Sebab saya dah mula reti berdikari..Saya masih sama macam dulu..Mungkin saya amat terluka dgn segalanya..Sebab saya tak pernah luahkan dgn sape2 ape yang saya rasa..Saya bukan nak orang kenal saya hanya kerana simpati dgn saya..Saya nak orang yg betul2 boleh terima saya..Yang boleh faham saya sebetul-betulnya tanpa saya beritahu..Orang yg ade teman saya mase susah dan senang..Saya tak harapkan seseorang yg sempurna, tapi cukup lah yg boleh terima saya seadanya dan menghargai saya masa saya ada..Saya doakan die semoga cepat semboh..Saya mintak maaf sebab tak teman die..Sebab saya sedang terluka ketika ini..Pelajaran ialah segala galanya kepada saya sekarang ini..Saya nak buat yang terbaek..Saya taknak hampa kan keluarga saya..Saya akan fikirkan hati orang yg selalu fikirkan saya..Saya dah penat mengharap kepada sesuatu atau seseorang..Saya akan teruskan dengan hati yang baru..Saya nak bahagia kan orang-orang yg saya sayang..Walaupun saya tak dapat Kifi,tapi saya bersyukur sebab saya ada keluarga..Saya faham, bukan semua kehendak kita, kita akan dapat..Keperluan lebih penting dari Keinginan..Saya tak kesa..Saya nak buat yang terbaek untuk exam taon depan..Saya nak bahagia kan ibu dan ayah..Itu yg amat penting sekarang dan selamanya..Pasal hati, saya akan fikirkan, tapi bukan perkara yg pertama yg saya akan fikirkan :)
Luahan hati dari seorang yang ingin berubah - manje ^^
Okayy, ini lah ape yg manje nak tulis .Wlaupn bukan semuanye manje tulis p ckp lah .Sesiapa yg bace nie, manje mintak maaf kay .Manje hanya tulis luahan hati manje .Sesiapa yg tak suke bace manje mintak maaf .
Okayy lah,,

Pengorbanan kdg2 agak memeritkan,Tapi ingatlah bahwa akan ada kebahagian laen yg menanti :)
Salam hati yang ikhlas,Manje ^^